Vier spelers staan op het toneel, twee spelers spelen al jabberend (vraag publiek om een land) een scène. Een derde speler vertaalt al het gezegde in een bepaalde taal (Nederlands kan, maar Twents of Limburgs is leuker). Een vierde speler is de doventolk die alles voor de doven onder ons duidelijk maakt. Let op: de doventolk vertolkt alleen het door de derde speler vertaalde verhaal en maakt geen eigen interpretatie van het jabberen.