Een speler staat direct op en speelt de choreograaf. Hij of zij pakt de overige drie spelers om en om bij de hand en laat deze eventueel met hulp van het publiek enige artistieke bewegingen maken, een choreografie. Daarna wordt het publiek om een gegeven (emotie, beroep, locatie enz.) gevraagd waarna we een scène zien met dat gegeven én die choreografie. Dit wordt drie keer herhaald met verschillende gegevens.
Belangrijk is dat de choreografie niet te uitgebreid wordt en de spelers met de choreografie contact kunnen maken met elkaar tijdens het spel. Het is dus een soort Drie in de pan, waarbij voor elke scène de bewegingen al gedefinieerd zijn, maar moet steeds andere betekenis aan die bewegingen gegeven worden.